متن سخنرانی وکیل و فعال حقوق بشر «صالح کامرانی» در کنفرانس پارلمان اروپا در بروکسل
-----------------------------
در كنفرانس یک روزه‌ای که امروز با مشارکت پارلمان اروپا در بروکسل برگزار شد، «صالح کامرانی» وکیل، فعال حقوق بشر و دبیرکل حزب مرکزی آذربایجان با بیان این مطلب که جامعه جهانی باید برای مقابله موثر با خطر جمهوری اسلامی متحد شود، تصریح کرد: ایران حامی اصلی تروریسم دولتی در جهان است.
-----------------------------
امروز پنجشنبه ۱۰ بهمن کنفرانسی با هدف آگاهی سازی مجامع بین المللی از تحولات اخیر و وضعیت حقوق بشر در ایران در مقر پارلمان اوروپا در بروکسل برگزار گردید که آقای صالح کامرنی، وکیل، فعال حقوق بشر و دبیرکل حزب مرکزی آذربایجان در این کنفرانس پیرامون وضعیت حقوق بشر در ایران و همچنین افزایش ارعاب و فشار سیستماتیک به فعالین ملی مدنی آذربایجان سخرانی کرد.
متن سخنرانی امروز آقای صالح کامرانی در کنفرانس پارلمان اروپا در بروکسل:
اعضای محترم حزب مردم اروپا!
نمایندگان محترم پارلمان!
عالیحنابان!
مایلم سخنان خود را با تشکر از برگزارکنندگان این همایش بخاطر دعوت از اینجانب برای شرکت در این کنفرانس آغاز کنم. از حضور در پایتخت اتحادیه اروپا – بروکسل – بسیار مشعوف هستم و سخنرانی در مقابل اعضای محترم پارلمان اروپا مایه خرسندی فروان من است.
اتحادیه اروپا همواره سازمان مورد علاقه من بوده است نه به دلیل رفاه اقتصادی این اتحادیه بلکه به دلیل تعهد آن به حقوق بشر، تنوع، چندفرهنگی گری و چندزبانگی. اتحادیه اروپا زیبا است نه به دلیل طبیعت فوق العاده اش، بلکه بیشتر به دلیل در خود گنجاندن موزائیکی از مردمان، فرهنگ ها و اتحاد 28 کشور که 24 زبان رسمی را به عنوان زبان کاری خود پذیرفته و بیش از 60 زبان دیگر را به عنوان زبان های منطقه ای و اقلیت خود به رسمیت شناخته است.
معتقدم موارد زیادی وجود دارد که آذربایجان جنوبی و ایران می توانند از این تجربه شگفت انگیز اروپایی یاد بگیرند زیرا حداقل پنج (5) ملیت عمده در ایران وجود دارند که هر یک دارای زبان و فرهنگ منحصر به فرد خود هستند. با این حال، این تنوع در سیاست های ایران منعکس نشده است. به عنوان مثال، در آذربایجان جنوبی – که من هم به آنجا تعلق دارم – استفاده از زبان مادری من، یعنی ترکی آذربایجانی – که توسط حدود 35 میلیون ترک صحبت می شود – توسط رژیم ایران در نهادهای عمومی و در سیستم آموزشی ممنوع است.
خانم ها و آقایان!
مایلم از این فرصت استفاده کرده و به طور خلاصه به وضعیت حقوق بشر و تحولات سیاسی در آذربایجان جنوبی و ایران بپردازم. رژیم ایران به جای اتخاذ چند زبانگی و به رسمیت شناختن تفاوت ها، سیاست انکار، از خود بیگانه کردن و آسیمیلاسیون را دنبال می کند. افزون بر این، رژیم ایران گروهها و افرادی را که طرفدار چندزبانگی و حقوق برابر زبانی و فرهنگی برای همه ملیتها در ایران هستند، مورد پیگرد قرار می دهد.
متأسفانه، حامیان حقوق بشر که مخالف تبعیض سیستماتیک و آپارتاید در ایران هستند، دائماً هدف قرار می گیرند و آزار و اذیت، شکنجه، زندانی و حتی اعدام می شوند و تنها جرمشان مخالفت با سیستم آپارتاید در ایران است. من نیز از این قاعده مستثنی نبوده ام چرا که سال ها پیش، به دلیل حمایت از فرهنگ آذربایجان، انجام حرفه وکالت و پذیرش نمایندگی موکلانم که عمدتاً فعالان فرهنگی، مدنی و حقوق بشری بودند، دستگیر و زندانی شدم.
رژیم ایران ممکن است فعالان را دستگیر و زندانی کند، اما نمی تواند آنها را ساکت کند. من به عنوان یک وکیل و مدافع حقوق بشر، همواره در جهت افشا و نابودی این سیستم آپارتاید تلاش کرده ام، چه در زمانی که در ایران بودم و چه پس از آنکه مجبور به ترک کشور شدم.
خانم ها و آقایان!
جامعه جهانی باید برای مقابله موثر با خطر جمهوری اسلامی متحد شود. ایران خطرناک و حامی اصلی تروریسم دولتی در جهان است، ولی در عین حال، دستکم از سه جهت ذیل یک کشور نژادپرست و آپارتاید نیز محسوب می شود:
1- از جهت قومی: غیر فارس ها – که حدود 70٪ از کل جمعیت ایران را تشکیل می دهند – در معرض نژادپرستی و تبعیض سیستماتیک قرار دارند. با وجود این واقعیت که ترکهای آذربایجانی اکثریت نسبی را در ایران تشکیل می دهند، نمایش فرهنگ و زبان آنها در فضاهای عمومی و سیستم آموزشی کاملاً ممنوع است و صرفا فارس ها و فارسی زبانان به عنوان شهروندان درجه یک تلقی می شوند. ملیت های غیر فارس، به ویژه عرب ها، توسط جوخه های مرگ رژیم به طور گسترده ای هدف قرار گرفته و اعدام می شوند؛
2- از جهت مذهبی: فقط مسلمانان شیعه که پیرو قانون شریعت و ایدئولوژی تحریف شده دیکتاتوری ولی فقیه هستند، شهروندان درجه یک محسوب می شوند و بقیه ایرانیان دارای پیشینه مذهبی متنوع، بخاطر گرایش مذهبی خود مورد تبعیض قرار می گیرند. به عنوان مثال، پیروان بهائیت از حق تحصیل، کار و اساساً زندگی آبرومندانه محروم هستند.
3- از جهت جنسیتی: قانون شرع در ایران، جایگاه زنان را پایین تر از مردان می داند و زنان در معرض هر گونه تبعیض در اشتغال، وراثت و تحصیل هستند. حجاب اجباری فقط یکی از نمودهای این شکل زن ستیز از تبعیض سیستماتیک در ایران است.
عالیجنابان!
اعضای محترم حزب مردم اروپا !
آذربایجان جنوبی در طول تاریخ پر از مدارای خود همیشه مآمن و پناهگاهی برای اقلیت های مختلف قومی و مذهبی مانند کردها، فارس ها، آشوری ها، ارمنی ها، مسیحیان، یهودیان و بهائیان بوده است. جنبش دموکراتیک و مدنی آذربایجان جنوبی همواره یک جنبش کاملاً صلح آمیز و خشونت پرهیز بوده و هدف آن برچیدن دیکتاتوری کنونی آپارتاید در ایران و جایگزینی آن با یک سیستم شبه اروپایی، پلورالیستی، غیرمتمرکز، و سکولار مبتنی بر اصل حق تعیین سرنوشت می باشد.
نقشی که آذربایجان جنوبی ایفا کرده است، عاملی تعیین کننده در جنبش های طرفدار دموکراسی در ایران از زمان “انقلاب مشروطه” در سال 1905 گرفته تا قیام های سراسری اخیر در کشور بوده است. آذربایجان و پایتخت آن تبریز همواره پیشتاز مبارزه با ظلم و استبداد بوده است. به همین دلیل است که حمایت جامعه جهانی از جنبش دموکراتیک و مدنی آذربایجان جنوبی در پیشبرد دموکراسی در منطقه ای که فرمانروایان خودکامه بر آن حکم می رانند بسیار مهم است.
در همین راستا، اتحادیه اروپا باید در هر مذاکره آتی با رژیم ایران، موضوع حقوق بشر و بویژه نقض فاحش حقوق بنیادین ملت های تحت ستم را در نظر بگیرد.
خانم ها و آقایان!
اجازه دهید سخنانم را اینگونه به پایان ببرم که اروپا مهد حقوق بشر، آزادی و دموکراسی است. بنابراین، از همه شما نمایندگان پارلمان اروپا مصرانه می خواهم که شما، دیگر نمایندگان پارلمان اروپا و دولت های متبوعتان در هر ملاقات خود با مقامات ایرانی موارد ذیل را با آنها مطرح کنید:
از رژیم ایران بخواهید که زندانیان سیاسی آذربایجانی و سایر فعالان سیاسی و مدافعان حقوق بشر از جمله لطیف حسنی، عباس لسانی، اکبر نعیمی، علیرضا فرشی، سجاد شهیری، اکبر مهاجری، جواد رحیم زاده، کاوه داروشفا، کاظم صفابخش، محمد عبدالمحمد زاده، صالح ملاعباسی، رحیم غلامی، سیامک میرزایی، محمد محمودی، شاهین برزگر، ابراهیم نوری، سهند معالی، جعفر رستمی، یوسف کاری، ایوب شیری، داود شیری، ناصر خلوصی، کیانوش اصلانی، مرتضی شکری، بابک حسینی مقدم، توحید امیر امینی، امیر ستاری، یاشار پیری، روزبه پیری، محرم ولی پور، جلیل مهامدی مقدم ، حکیمه احمدی، مژگان سیامی، زینب همرنگ و صدها تن دیگر را که به دلیل اتهامات بی اساس در زندان های ایران هستند آزاد کند.
رژیم ایران را برای پذیرش چند زبانگی تحت فشار قرار دهید و تحمیل زبان اقلیت (فارسی) بر تمام ملیت های دیگر در ایران را محکوم کنید؛
برای لغو مجازات وحشیانه اعدام، به ویژه اعدام صغار برای رژیم ایران اولتیماتوم و مهلت تعیین کنید.
اصل “اول حقوق بشر” را در هر مذاکره سیاسی و تعامل تجاری با ایران در نظر بگیرید چرا که ترکهای آذربایجان جنوبی چیزی بیش از آزادی، عزت، حقوق بشر و حق تعیین سرنوشت نمی خواهند.
با سپاس فراوان از شما!
Saleh Kamrani Speech Before European Parliament Conference in Brussels
متن سخنرانی وکیل و فعال حقوق بشر صالح کامرانی در کنفرانس پارلمان اروپا در بروکسل
Remarks by Human Rights Lawyer and Activist Saleh Kamrani
Before European Parliament Conference in Brussels - January 31, 2020
Remarks by
Human Rights Lawyer and Activist
Saleh Kamrani
Before European Parliament Conference in Brussels
January 31, 2020
Honorable members of European People's Party (EPP)!
Distinguished Parliamentarians!
Dignitaries!
I would like to begin my speech by thanking the organizers of this timely conference for inviting me to this conference. I am thrilled to be in European Union capital - Brussels - and it is a great pleasure to deliver my speech before the honorable members of the European Parliament.
The European Union is and has always been my favorite organization not because of its economic prosperity but rather because of its commitment to human rights, diversity, multiculturalism and multilingualism. The European Union is beautiful not because of its charming nature but rather because it is a mosaic of peoples, cultures and a spectacular union of 28 countries that has adopted 24 official languages as its working languages and has recognized over 60 others as its regional and minority languages.
I believe there are a lot that South Azerbaijan and Iran can learn from this amazing European experience as there are at least five (5) major nationalities in Iran who have their own unique language and culture. However, this diversity has not been reflected in Iran’s policies. For example, in South Azerbaijan, where I come from, my mother tongue, i.e. Azerbaijani Turkish - which is spoken by some 35 million Turks - is banned by Iranian regime in public institutions and in education system.
Ladies and gentlemen!
I would like to seize this opportunity to briefly touch upon the status of human rights and the political developments in South Azerbaijan and Iran.
Instead of adopting multilingualism and recognizing differences, the Iranian regime has pursued a policy of denial, alienation and assimilation. In addition, Iranian regime has persecuted groups and individuals who advocate for multilingualism, and equal linguistic and cultural rights for all nationalities in Iran.
Unfortunately, supporters of human rights who oppose Iran’s systemic discrimination and apartheid, are constantly being targeted, persecuted, tortured, imprisoned and even executed solely for opposing the apartheid system in Iran. I was not an exception to this rule too, as a couple of years ago, I was arrested and imprisoned for advocating Azerbaijani culture, practicing law and representing my clients who were mostly cultural, civil and human rights activists.
Iranian regime may arrest and imprison the activists, but it cannot silence them. As a human rights advocate and lawyer, I have been fighting to help expose and exterminate this apartheid system both when I was living in Iran and also after I had to leave the country.
Ladies and gentlemen!
The world community needs to unite in countering the menace of the Islamic Republic, effectively. Iran is a dangerous and world’s leading state sponsor of terrorism, but it is also a racist and apartheid state at least in three following ways:
Ethnic: Non- Persians – who make up about 70% of Iran’s total population - are subject to racism and systemic discrimination. Despite the fact that Azerbaijani Turks constitute a relative majority in Iran, expression of their culture and language is strictly forbidden in public spaces and education system and only Persians and Persian-speakers are treated as first class citizens. Non-Persian nationalities, especially Arabs, are being disproportionately targeted and executed by regime’s death squads.
Religious: Only Shiite Muslims who follow Shariah Law and the distorted ideology of Vilayat-e Faqih dictatorship, are considered first class citizens and the rest of Iranians with diverse religious background are discriminated against based on their religious affiliation. For example, the people of Baha’i faith are denied the right to study, work and basically live a dignified life.
Gender: Iranian Shariah Law considers women inferior to men and women are subject to all forms of discrimination in employment, inheritance, and education. Compulsory hijab is just one manifestation of this misogynistic form of systemic discrimination in Iran.
Excellencies!
Honorable members of European People's Party (EPP)!
Throughout its tolerant history, South Azerbaijan has always been a refuge and a home to different ethnic and religious minorities such as Kurds, Persians, Assyrians, Armenians, Christians, Jews, and the Bahai’s.
South Azerbaijan democratic and civil movement has always been and still is a completely peaceful and nonviolent movement that aims to remove the current apartheid dictatorship in Iran and replace it with a European-style, pluralistic, decentralist, secular system based on the principle of self-determination.
The role played by South Azerbaijan has been a determining factor in pro-democracy movements in Iran, all the way from the “Constitutional Revolution” in 1905 to the recent nation-wide uprisings. Azerbaijan and its capital Tabriz have always been at the forefront of fighting tyranny and oppression and that is why the world community’s backing of South Azerbaijan democratic and civil movement is crucial in advancing democracy in a region that is governed by authoritarian rulers.
In this regard, the European Union needs to include human rights especially the egregious violation of basic human rights of oppressed nationalities in any future negotiations with Iranian regime.
Ladies and gentlemen!
Let me conclude by saying that Europe is known to be a beacon of human rights, freedom and democracy. Therefore, I would like to urge all of you members of European Parliament to kindly raise the following points when and where you, your fellow parliamentarians, and respective governments meet with Iranian officials:
Urge Iranian regime to release imprisoned Azerbaijani and other political activists and human rights advocates including Abbas Lesani, Latif Hassani, Mahmoud Fazli, Shahram Radmehr, Ayat Mehr Ali Bayglu, Behboud Gholi Zade, Hojjat Emami, Akbar Naeimi, Alireza Farshi, Mehrdad Sheykhi, Sajjad Shahiri, Akbar Mohajeri, Javad Rahimzadeh, Kaveh Daroshafa, Kazem Shafabakhsh, Mohammad Abdolmohamadzadeh and hundreds of others who are in Iranian prisons for baseless accusations;
Take into consideration the principle of “Human Rights First” in any political negotiations and business interactions with Iran as South Azerbaijani Turks want nothing more than freedom, dignity, human rights and self-determination.
Thank you very much!
