انتخابات برمه؛ شکاف در سد دیکتاتوری- احمد هاشمي- شنبه 2 اردیبهشت 1391 چاپ روزنامه شرق

انتخابات برمه؛ شکاف در سد دیکتاتوری

Burma elections, a hole into the dam of dictatorship

احمد هاشمي-  شنبه 2 اردیبهشت 1391 چاپ روزنامه شرق

انتخابات مياندوره اي برمه يا همان ميانمار در اول آوريل، 13فروردين در حالي برگزار شد كه از بسياري جهات، ويژه و منحصر به فرد بود.  حدود شش ميليون راي دهنده در بيش از هشت هزار صندوق حضور به هم رساندند تا كرسی های خالي شده پارلماني را – كه به علت انتصاب اين تعداد از نمايندگان به سمتهاي دولتي و اجرايي خالي شده بودند- انتخاب كنند و نتيجه آن پيروزي چشمگير حزب «اتحاد ملي براي دموكراسي » به رهبري آنگ سان سوچي بود. اين انتخابات باعث حضور اپوزيسيون در پارلمان، پس از نيم قرن غيبت شد. اين پيروزي در حالي به دست آمد كه اين حزب و رهبرش براي نخستين بار از سال ۱۹۹۰اجازه حضور در انتخابات را پيدا كرد و از اين منظر، نقطه عطفي در تاريخ سياسي معاصر برمه محسوب مي شود. از 48 كرسي اولیه، برگزاري انتخابات براي سه كرسی به دليل درگيريهاي نظامي در منطقه اقليت نشين كاچين لغو شد و حزب اتحاد ملي براي دموكراسی یا NLD تحت رهبري سوچي توانست 43 كرسي از44كرسي خالي پارلمان را در انتخابات مياندوره اي از آن خود كند و خود او هم به عنوان نماينده منطقه كاومو، به پارلمان راه پيدا كرد. پارلمان 656 كرسي دارد و در اين انتخابات، رقابت بر سر 45 كرسي بود كه حدود شش درصد كرسيهاي پارلمان را تشكيل ميدهند و حزب حاكم همبستگي و توسعه ملي يا USDP همچنان تسلط كامل بر پارلمان خواهد داشت در حاليكه جريان وابسته به سوچي همچنان در جايگاه اپوزيسيون قرار خواهد گرفت. هرچند اين پيروزي بعد از نيم قرن حاكميت نظاميان يك رويداد تاريخي قلمداد میشود و طرفداران جنبش دموكرا يخواهي بلافاصله پس از اعلام نتايج آرا به خيابا نها ريخته و به جشن و پايكوبي پرداختند ولي نبايد فراموش كرد اين يك پيروزي نمادين براي خانم سوچی بوده ودر شرایط كنوني، او امكان ايجاد تغييرات گسترده و بنيادين در مناسبات قدرت را ندارد. ولي اين يك آغاز خوب و يك آزمون ارزشمند براي كارزار بزرگ انتخاباتي در سال 2015 خواهد بود. اين انتخابات -برخلاف انتخابات سال 2010 - نويدبخش انتخابات پارلماني آزاد و سالم در سال 2015 است. سوچي از حوزه انتخابيه خود با بيش از 55 هزار راي به پارلمان راه يافت، در حال يكه رقيب اصلي او"سو مين " از حزب حاكم همبستگي و توسعه ملي نتوانست بيش از 9هزار راي ببه دست بياورد. او پس از دو دهه مبارزه سياسي و حبس خانگي، براي اولين بار در طول حيات سياسي خود به عنوان نماينده برگزيده شد و حزب متبوعش كليه كرس يهاي موجود را از آن خود كرد و فقط ايالت "شان " را كه كانديداي محلي از حمايت گسترده اقلي تهاي قومي منطقه برخوردار بود، از دست داد. هرچند اين انتخابات از نظر مخالفان عاري از اشكال نبود ولي نفس برگزاري آن انتخابات گامي به پيش تلقي مي شود و بايد انتخابات سال 2015 را به انتظار نشست تا در صورت يكه همه امور به خوبي پيش برود ياران سوچي اكثريت پارلمان را به دست آورند. جهت نيل به اين مهم او نيازدارد تا حساسيت و نگراني بلندپايگان ارتش را برنينگيزد و در مورد محاكمه و پيگرد احتمالي آنان سخني به زبان نياورد تا حمايت آنان را نيز در كنار خود داشته باشد؛ در عين حال او بايد به نحو ظراف تآميزي برنامه اصلاحات خود را به گونه اي پيش ببرد تا طرفدارانش را كه تمام اميد خود را به او بسته و انتظارات بالايي از او دارند از خود آزرده  خاطر نكند.

نگاهي به زندگي فردي و اجتماعي سوچي

آنگ سان سوچي، زاده ۱۹ ژوئن، فعال سياسي، برنده جايزه صلح نوبل، رهبر مخالفان دولت در دو دهه اخير و چهره اصلي و نماد جنبش دموكراسي خواهي در برمه و بالاخره، پيروز انتخابات پارلماني ميان دور ه اي اين كشور است كه بخش اعظم سا لهاي مبارز ه اش را ) 15 سال( در حبس خانگي طي كرده است. او دختر يكي از سياستمداران سرشناس و قهرمان ملي ميانمار ژنرال «آن سن » است. وي پس از كشتار ماه آگوست تظاهركنندگان در سال ۱۹۸۸ توسط حكومت نظامي، با بهره گيري از محبوبيت و آوازه پدر خويش تشكلي با نام اتحاديه ملي دموكراسي را براي هدايت جنبش مخالفان ايجاد می كند. در ژوييه ۱۹۸۹ دولت نظامي خانم سوچي را كه به يكي از منتقدان اصلي حكومت بدل شده بود، تحت بازداشت خانگي قرار م يدهد. اين در حالي است كه در ماه مه ۱۹۹۰ دولت نظامي يك انتخابات سراسري برگزار می كند. حزب «آنگ سان سوچي » در اين انتخابات با 81 درصد آرا به يك پيروزي قاطع دست پيدا مي كند اما نظاميان از تفويض قدرت امتناع می کنند. در نوامبر ۲۰۱۰رژيم نظامي حاكم پس از ۲۲ سال، انتخاباتي نمايشي برگزار كرده و چند روز پس از اين انتخابات، نظاميان در اقدامي غيرمنتظره خانم سوچي را از حبس خانگي آزاد كرده و به او اجازه م يدهند تا به فعاليت سياسي بپردازد و به طور همزمان پارلمان مذكور در مارس ۲۰۱۰يكي از ژنرا لهاي سابق ارتش به نام تين سين را –كه لباس نظامي را از تن بدر كرده و قرار است رداي اصلاحات بر تن كند- به رياست جمهوري برمی گزيند. سين در حالي دكمه آغاز اصلاحات را می فشرد كه شتاب و گستره آن در مقياس برمه بسياري را به شگفتي وامی دارد.

شروع اصلاحات

با برگزيد ه شدن تين سین به رياست جمهوري، روند اصلاحات كه بلافاصله پس از انتخابات با آزادي خانم سوچي آغاز شده بود شتاب زيادي به خود گرفت. دولت برمه طي يك سال گذشته صدها زنداني سياسي را آزاد، با شورشيان قومي مذاكره و سانسورهاي شديد اعما لشده بر مطبوعات را لغو كرده است. بدون ترديد اوج اين اصلاحات تصويب قانون احزاب بود كه به موجب آن حزب اتحاد ملي براي دموكراسي خانم سوچي نيز مجددا اجازه فعاليت پيدا كرده و متعاقبا نامزدي خانم سوچي براي انتخابات ميا ندور هاي مجلس را اعلام كرد. همچنين نشانه هايي از عق بنشيني دولت از مدار نفوذ سياسي و اقتصادي همسايه قدرتمند خود چين، ديده شده است. توقف ايجاد سد بزرگ ميتسون كه از سا لها پيش با مخالفت مردم منطقه مواجه بود نيز حاكي از اعتنا و توجه رهبر جديد به خواس تها و آمال مردم است. اين سد قرار بود تامي نكننده برق براي چين، بزر گترين حامي دولت نظامي در دو دهه گذشته باشد. از اين رو، توقف ساخت آن نشان هاي از تلاش براي فاصل هگيري از چين و ايجاد توازن در روابط با ساير قدر تهاي جهاني نيز تلقي شد. مقامات اين كشور همچنين تلاش دارند با سهيم كردن پيربانوي66 ساله پرچمدار دموكراسي و اصلاحات در ساختار دولت و دادن پست وزارت بها و در كابينه، از فشار تحريمهاي خارجي بر اقتصاد رنجور و ناتوان اين كشور بكاهند هرچند آنگ سان سوچي تاكنون پيشنهادهاي رييس دولت براي رفتن به كابينه را رد و اعلام كرده نيتي براي ترك پارلمان ندارد ولي آمادگي دارد براي حل مناقشات قومي در كشور به نوعي مشاركت داشته باشد.

دستاوردها و تاثيرات

رويداد پارلماني اخير بی گمان، آزادترين انتخابات در تاريخ موجوديت اين كشور –كه نظاميان از سال 1962 قدرت را ب هطور بلامنازع در اختيار دارند- بود و بسياري از مردم به تغييرات مثبت توسط خانم سوچي اميد بست هاند، اما او هشدار داده رسيدن به يك آينده دموكراتيك براي برمه چندان آسان نخواهد بود و او آنچنان كه پيش از اين پيروزي نيز گفته بود باز هم در جايگاه اپوزيسيون خواهد بود. روند اصلاحات سياسي كنترل شده در برمه در يك سال اخير براي بسياري حيرت انگيز بوده است. با اين وجود نظاميان، در پيشبرد اصلاحات منافع و مصالح خود را در اولويت قرار می دهند...